Οι χόνδροι απ το σαλάχι ,πεταμένοι όπου λάχει. Λίγο αίμα στην άκρη της οδοντογλυφίδας. Τα παγάκια έλιωσαν ,το ποτήρι θολό ,πιο πολύ νερό παρά ούζο. Τα τζιτζίκια ροκανίζουν αυτιά ,ψυχή ,μυαλό στο θανατηφόρο Αυγουστιάτικο παραλήρημα τους.
Η χοντρή με το στρίνγκ και το τατουάζ πεταλούδα στον κώλο θα ξαναβουτήξει. Οι πέτρες τις κόβουν τις πατούσες και η κυτταρίτιδα στα μπούτια της συντονίζεται με τον κυματισμό της θάλασσας.
Μια σφίγγα κολλατσίζει το τελευταίο κομμάτι από καλαμάρι Σενεγάλης. Ζει ή πεθαίνει? Είμαι ένας μικρός Θεός που θα αποφασίσει για το μέλλον της.
Το μαγιό είναι ακόμη υγρό. Μια ζωγραφιά πίσσας στην πετσέτα. Να την πλύνω ή να πάρω καινούργια από τον γύφτο? Μου αρέσει αυτή με τον Ντάφυ αλλά ντρέπομαι.
Η χοντρή βγήκε.Τινάζει το μαλλί σαν κόλευ που γλύτωσε από ναυάγιο.
Χαζεύω τον αναπτήρα που μου πούλησε ο Κινέζος. Εχει ανοιχτήρι και φακό αλλά στις δυο φορές σταμάτησε να ανάβει.
Ο μπόμπιρας φωνάζει ,θέλει παγωτό ,αλλά η αδίστακτη μάνα τον μαλώνει.
Γλύκανε ο πόνος στη φτέρνα απ τον αχινό.
Πλήρωσα τον λογαριασμό και γύρισα στο δωμάτιο.
Η τηλεόραση έπαιζε επανάληψη Ανίτα. Ανακούφιση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου